spjenježować
spjenježować
spjenježować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | spjenježuju | spjenježujemoj | spjenježujemy |
| 2. | spjenježuješ | spjenježujetej (-taj) | spjenježujeće |
| 3. | spjenježuje | spjenježujetej | spjenježuja (spjenježuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | spjenježujo, spjenježujcy, spjenježowawši |
| prezensowy particip | spjenježowacy |
| preteritowy particip | spjenježowany |
| ł-forma | spjenježował, spjenježowała, spjenježowało, dual: spjenježowałoj, plural: spjenježowali (spjenježowałe) |
| werbalny substantiw | spjenježowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | spjenježowach | spjenježowachmoj | spjenježowachmy |
| 2. | spjenježowaše | spjenježowaštej | spjenježowašće |
| 3. | spjenježowaše | spjenježowaštej | spjenježowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | spjenježujmoj | spjenježujmy |
| 2. | spjenježuj | spjenježujtej (-taj) | spjenježujće |
| 3. | spjenježuj, njech spjenježuje | spjenježujtej (-taj) | njech spjenježuja (spjenježuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
spje-nje-žo-wać
Wurjekowanje
- IPA: spʲenʲeʒou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne spjenježowaše je 0x dokładźene, spjenježowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] spjenježić; spjenježeć; k pjenjezam činić