wóčkować

wóčkować

wóčkować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	wóčkuju	wóčkujemoj	wóčkujemy
2.	wóčkuješ	wóčkujetej (-taj)	wóčkujeće
3.	wóčkuje	wóčkujetej	wóčkuja (wóčkuju)

aspekt	ip
transgresiw	wóčkujo, wóčkujcy, wóčkowawši
prezensowy particip	wóčkowacy
preteritowy particip	wóčkowany
ł-forma	wóčkował, wóčkowała, wóčkowało, dual: wóčkowałoj, plural: wóčkowali (wóčkowałe)
werbalny substantiw	wóčkowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	wóčkowach	wóčkowachmoj	wóčkowachmy
2.	wóčkowaše	wóčkowaštej	wóčkowašće
3.	wóčkowaše	wóčkowaštej	wóčkowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	wóčkujmoj	wóčkujmy
2.	wóčkuj	wóčkujtej (-taj)	wóčkujće
3.	wóčkuj, njech wóčkuje	wóčkujtej (-taj)	njech wóčkuja (wóčkuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wóč-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯óʧkou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wóčkowaše je 0x dokładźene, wóčkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] hóčkować; sačkować; okulować

Přikłady:

[1] Nan, kotryž bě hromadźe z lěsniskim hižo dlěši ćas strašnemu wóčkowarjej na pjatach, powědaše, zo je dźensa zaso nadešoł sornjatko, kotrež bě so we wlečicy popadnyło a zahinyło. (Brězan)

To so nohajcy njewóčkowachu. (Kubašec)

Wowcu běchu wottřihali, wołmu spřadli a Marjana a wowka napřemo wóčkowaštej ćopłu drastu. (Kubašec)

Znaja so mjez sobu, hladaja trochu spłóšiwje na nju, kiž je so w kuće sedźo do wóčkowanja dała, zo by so cyle jako domjaca holca zdała, kiž čas na železnicy pilnje k rjadu bjerje. (Kubašec)

Njewidźitaj mjezwoča, ale postawy wšo přeradźuja: To su žony, kotrež so hižo do wonkowneho dźěła njezastajeja, kiž někajke lochke dźěło w lěhwje wukonjeja, šija, płataja, wóčkuja, wjac stow žonow. (Kubašec)

Přełožki

jendźelski: [1] [Wopřijeće?]