woćesować
woćesować
woćesować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | woćesuju | woćesujemoj | woćesujemy |
| 2. | woćesuješ | woćesujetej (-taj) | woćesujeće |
| 3. | woćesuje | woćesujetej | woćesuja (woćesuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | woćesujo, woćesujcy, woćesowawši |
| prezensowy particip | woćesowacy |
| preteritowy particip | woćesowany |
| ł-forma | woćesował, woćesowała, woćesowało, dual: woćesowałoj, plural: woćesowali (woćesowałe) |
| werbalny substantiw | woćesowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | woćesowach | woćesowachmoj | woćesowachmy |
| 2. | woćesowaše | woćesowaštej | woćesowašće |
| 3. | woćesowaše | woćesowaštej | woćesowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | woćesujmoj | woćesujmy |
| 2. | woćesuj | woćesujtej (-taj) | woćesujće |
| 3. | woćesuj, njech woćesuje | woćesujtej (-taj) | njech woćesuja (woćesuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-će-so-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔʧesou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne woćesowaše je 0x dokładźene, woćesowa (móže tež něšto druhe być) 0x.