wobtorhować
wobtorhować
wobtorhować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wobtorhuju | wobtorhujemoj | wobtorhujemy |
| 2. | wobtorhuješ | wobtorhujetej (-taj) | wobtorhujeće |
| 3. | wobtorhuje | wobtorhujetej | wobtorhuja (wobtorhuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wobtorhujo, wobtorhujcy, wobtorhowawši |
| prezensowy particip | wobtorhowacy |
| preteritowy particip | wobtorhowany |
| ł-forma | wobtorhował, wobtorhowała, wobtorhowało, dual: wobtorhowałoj, plural: wobtorhowali (wobtorhowałe) |
| werbalny substantiw | wobtorhowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wobtorhowach | wobtorhowachmoj | wobtorhowachmy |
| 2. | wobtorhowaše | wobtorhowaštej | wobtorhowašće |
| 3. | wobtorhowaše | wobtorhowaštej | wobtorhowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wobtorhujmoj | wobtorhujmy |
| 2. | wobtorhuj | wobtorhujtej (-taj) | wobtorhujće |
| 3. | wobtorhuj, njech wobtorhuje | wobtorhujtej (-taj) | njech wobtorhuja (wobtorhuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wob-tor-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯optɔʀhou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wobtorhowaše je 0x dokładźene, wobtorhowa (móže tež něšto druhe być) 0x.