wottrjebować
wottrjebować
wottrjebować(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wottrjebuju | wottrjebujemoj | wottrjebujemy |
2. | wottrjebuješ | wottrjebujetej (-taj) | wottrjebujeće |
3. | wottrjebuje | wottrjebujetej | wottrjebuja (wottrjebuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wottrjebujo, wottrjebujcy, wottrjebowawši |
prezensowy particip | wottrjebowacy |
preteritowy particip | wottrjebowany |
ł-forma | wottrjebował, wottrjebowała, wottrjebowało, dual: wottrjebowałoj, plural: wottrjebowali (wottrjebowałe) |
werbalny substantiw | wottrjebowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wottrjebowach | wottrjebowachmoj | wottrjebowachmy |
2. | wottrjebowaše | wottrjebowaštej | wottrjebowašće |
3. | wottrjebowaše | wottrjebowaštej | wottrjebowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wottrjebujmoj | wottrjebujmy |
2. | wottrjebuj | wottrjebujtej (-taj) | wottrjebujće |
3. | wottrjebuj, njech wottrjebuje | wottrjebujtej (-taj) | njech wottrjebuja (wottrjebuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wot-trje-bo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔttʀʲebou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wottrjebowaše je 1x dokładźene, wottrjebowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wottrjebać; přetrjebać; přetrjebować; kóncować
Přikłady:
- [1] Jedyn z nich, ja, sedźeše před njej a lećeše do Tunisa, zo by w předměsće Karthaga, wosrjedź romskich, feniciskich a arabskich rozpadankow skónčnje žadosći wotpowědował, kotraž so w běhu časa wottrjebowaše a z hórkej ironiju napjelnješe. (Koch)