wucirkulować
wucirkulować
wucirkulować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wucirkuluju | wucirkulujemoj | wucirkulujemy |
| 2. | wucirkuluješ | wucirkulujetej (-taj) | wucirkulujeće |
| 3. | wucirkuluje | wucirkulujetej (-taj) | wucirkuluja (wucirkuluju) |
| aspekt | p/ip | ||
| transgresiw | wucirkulujo, wucirkulujcy, wucirkulowawši | ||
| prezensowy particip | wucirkulowacy | ||
| preteritowy particip | wucirkulowany | ||
| ł-forma | wucirkulował, wucirkulowała, wucirkulowało, dual: wucirkulowałoj, plural: wucirkulowali (wucirkulowałe) | ||
| werbalny substantiw | wucirkulowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wucirkulowach | wucirkulowachmoj | wucirkulowachmy |
| 2. | wucirkulowa(še) | wucirkulowaštej | wucirkulowašće |
| 3. | wucirkulowa(še) | wucirkulowaštej | wucirkulowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | wucirkulujmoj | wucirkulujmy |
| 2. | wucirkuluj | wucirkulujtej (-taj) | wucirkulujće |
| 3. | wucirkuluj, njech wucirkuluje | wucirkulujtej (-taj) | njech wucirkuluja (wucirkuluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-cir-ku-lo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uʦiʀkulou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wucirkulowaše je 0x dokładźene, wucirkulowa (móže tež něšto druhe być) 0x.