wukapować
wukapować
wukapować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wukapuju | wukapujemoj | wukapujemy |
| 2. | wukapuješ | wukapujetej (-taj) | wukapujeće |
| 3. | wukapuje | wukapujetej | wukapuja (wukapuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wukapujo, wukapujcy, wukapowawši |
| prezensowy particip | wukapowacy |
| preteritowy particip | wukapowany |
| ł-forma | wukapował, wukapowała, wukapowało, dual: wukapowałoj, plural: wukapowali (wukapowałe) |
| werbalny substantiw | wukapowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wukapowach | wukapowachmoj | wukapowachmy |
| 2. | wukapowaše | wukapowaštej | wukapowašće |
| 3. | wukapowaše | wukapowaštej | wukapowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wukapujmoj | wukapujmy |
| 2. | wukapuj | wukapujtej (-taj) | wukapujće |
| 3. | wukapuj, njech wukapuje | wukapujtej (-taj) | njech wukapuja (wukapuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-ka-po-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ukapou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wukapowaše je 0x dokładźene, wukapowa (móže tež něšto druhe być) 0x.