wupusćować
wupusćować
wupusćować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wupusćuju | wupusćujemoj | wupusćujemy |
| 2. | wupusćuješ | wupusćujetej (-taj) | wupusćujeće |
| 3. | wupusćuje | wupusćujetej | wupusćuja (wupusćuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wupusćujo, wupusćujcy, wupusćowawši |
| prezensowy particip | wupusćowacy |
| preteritowy particip | wupusćowany |
| ł-forma | wupusćował, wupusćowała, wupusćowało, dual: wupusćowałoj, plural: wupusćowali (wupusćowałe) |
| werbalny substantiw | wupusćowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wupusćowach | wupusćowachmoj | wupusćowachmy |
| 2. | wupusćowaše | wupusćowaštej | wupusćowašće |
| 3. | wupusćowaše | wupusćowaštej | wupusćowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wupusćujmoj | wupusćujmy |
| 2. | wupusćuj | wupusćujtej (-taj) | wupusćujće |
| 3. | wupusćuj, njech wupusćuje | wupusćujtej (-taj) | njech wupusćuja (wupusćuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-pu-sćo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯upusʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wupusćowaše je 0x dokładźene, wupusćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zapusćić; zapusćeć; zapusćować; zničić; ničić; wupusćić