wusprawnjować
wusprawnjować
wusprawnjować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wusprawnjuju | wusprawnjujemoj | wusprawnjujemy |
2. | wusprawnjuješ | wusprawnjujetej (-taj) | wusprawnjujeće |
3. | wusprawnjuje | wusprawnjujetej | wusprawnjuja (wusprawnjuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wusprawnjujo, wusprawnjujcy, wusprawnjowawši |
prezensowy particip | wusprawnjowacy |
preteritowy particip | wusprawnjowany |
ł-forma | wusprawnjował, wusprawnjowała, wusprawnjowało, dual: wusprawnjowałoj, plural: wusprawnjowali (wusprawnjowałe) |
werbalny substantiw | wusprawnjowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wusprawnjowach | wusprawnjowachmoj | wusprawnjowachmy |
2. | wusprawnjowaše | wusprawnjowaštej | wusprawnjowašće |
3. | wusprawnjowaše | wusprawnjowaštej | wusprawnjowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wusprawnjujmoj | wusprawnjujmy |
2. | wusprawnjuj | wusprawnjujtej (-taj) | wusprawnjujće |
3. | wusprawnjuj, njech wusprawnjuje | wusprawnjujtej (-taj) | njech wusprawnjuja (wusprawnjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-spraw-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uspʀau̯nʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wusprawnjowaše je 0x dokładźene, wusprawnjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wusprawnić
Přikłady:
- [1] Tola tuteje njewědomnosće, z kotrejž so ludźo tak často wusprawnjuja, husto docyła njeje; wona je wumyslena, nałžana. (Katolski Posoł 1912)