wuwólnjować
wuwólnjować
wuwólnjować(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wuwólnjuju | wuwólnjujemoj | wuwólnjujemy |
2. | wuwólnjuješ | wuwólnjujetej (-taj) | wuwólnjujeće |
3. | wuwólnjuje | wuwólnjujetej | wuwólnjuja (wuwólnjuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wuwólnjujo, wuwólnjujcy, wuwólnjowawši |
prezensowy particip | wuwólnjowacy |
preteritowy particip | wuwólnjowany |
ł-forma | wuwólnjował, wuwólnjowała, wuwólnjowało, dual: wuwólnjowałoj, plural: wuwólnjowali (wuwólnjowałe) |
werbalny substantiw | wuwólnjowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wuwólnjowach | wuwólnjowachmoj | wuwólnjowachmy |
2. | wuwólnjowaše | wuwólnjowaštej | wuwólnjowašće |
3. | wuwólnjowaše | wuwólnjowaštej | wuwólnjowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wuwólnjujmoj | wuwólnjujmy |
2. | wuwólnjuj | wuwólnjujtej (-taj) | wuwólnjujće |
3. | wuwólnjuj, njech wuwólnjuje | wuwólnjujtej (-taj) | njech wuwólnjuja (wuwólnjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-wól-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uu̯ólnʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wuwólnjowaše je 0x dokładźene, wuwólnjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wuswobodźić; wuswobodźeć; wuswobodźować; wuwólnić; wuwólnjeć; wuwjazać; wuwjazować; wuprózdnić; wuprózdnjeć; wuprózdnjować; wopušćić; wopušćeć