zakowować

zakowować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. zakowuju zakowujemoj zakowujemy
2. zakowuješ zakowujetej (-taj) zakowujeće
3. zakowuje zakowujetej zakowuja (zakowuju)
aspekt ip
transgresiw zakowujo, zakowujcy, zakowowawši
prezensowy particip zakowowacy
preteritowy particip zakowowany
ł-forma zakowował, zakowowała, zakowowało,
dual: zakowowałoj, plural: zakowowali (zakowowałe)
werbalny substantiw zakowowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. zakowowach zakowowachmoj zakowowachmy
2. zakowowaše zakowowaštej zakowowašće
3. zakowowaše zakowowaštej zakowowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. zakowujmoj zakowujmy
2. zakowuj zakowujtej (-taj) zakowujće
3. zakowuj, njech zakowuje zakowujtej (-taj) njech zakowuja (zakowuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: za-ko-wo-wać

Wurjekowanje

IPA: zakou̯ou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne zakowowaše je 0x dokładźene, zakowowa (móže tež něšto druhe być) 0x.


Přełožki wobdźěłać