zeserbšćować
zeserbšćować
zeserbšćować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zeserbšćuju | zeserbšćujemoj | zeserbšćujemy |
| 2. | zeserbšćuješ | zeserbšćujetej (-taj) | zeserbšćujeće |
| 3. | zeserbšćuje | zeserbšćujetej | zeserbšćuja (zeserbšćuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zeserbšćujo, zeserbšćujcy, zeserbšćowawši |
| prezensowy particip | zeserbšćowacy |
| preteritowy particip | zeserbšćowany |
| ł-forma | zeserbšćował, zeserbšćowała, zeserbšćowało, dual: zeserbšćowałoj, plural: zeserbšćowali (zeserbšćowałe) |
| werbalny substantiw | zeserbšćowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zeserbšćowach | zeserbšćowachmoj | zeserbšćowachmy |
| 2. | zeserbšćowaše | zeserbšćowaštej | zeserbšćowašće |
| 3. | zeserbšćowaše | zeserbšćowaštej | zeserbšćowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zeserbšćujmoj | zeserbšćujmy |
| 2. | zeserbšćuj | zeserbšćujtej (-taj) | zeserbšćujće |
| 3. | zeserbšćuj, njech zeserbšćuje | zeserbšćujtej (-taj) | njech zeserbšćuja (zeserbšćuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ze-serb-šćo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zeseʀbʃʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zeserbšćowaše je 0x dokładźene, zeserbšćowa (móže tež něšto druhe być) 0x.