akreditować

wosoba singular dual plural
1. akredituju akreditujemoj akreditujemy
2. akredituješ akreditujetej (-taj) akreditujeće
3. akredituje akreditujetej akredituja (akredituju)
aspekt ip
transgresiw akreditujo, akreditujcy, akreditowawši
prezensowy particip akreditowacy
preteritowy particip akreditowany
ł-forma akreditował, akreditowała, akreditowało,
dual: akreditowałoj, plural: akreditowali (akreditowałe)
werbalny substantiw akreditowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. akreditowach akreditowachmoj akreditowachmy
2. akreditowaše akreditowaštej akreditowašće
3. akreditowaše akreditowaštej akreditowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. akreditujmoj akreditujmy
2. akredituj akreditujtej (-taj) akreditujće
3. akredituj, njech akredituje akreditujtej (-taj) njech akredituja (akredituju)

Ortografija

Dźělenje słowow: a-kre-di-to-wać

Wurjekowanje

IPA: akʀeditou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne akreditowaše je 0x dokładźene, akreditowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Njeběch tak a tak z tym ličił, zo ze mnu kaž z akreditowanym žurnalistom wobchadźeja. (Koch)
W NDR akreditowana korespondentka no-winy, Marlies Menge, rysuje wobšěrnje Kochowu literarnu a towaršnostnu dźěławosć, wosebje jeho načasny angažemerit za etnisku skupinu, kotrejž přisłuša, a za zdźerženje jeje přirodneje domizny. (Rozhlad 1990)


Přełožki

wobdźěłać