briketować

briketować

briketować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	briketuju	briketujemoj	briketujemy
2.	briketuješ	briketujetej (-taj)	briketujeće
3.	briketuje	briketujetej	briketuja (briketuju)

aspekt	ip
transgresiw	briketujo, briketujcy, briketowawši
prezensowy particip	briketowacy
preteritowy particip	briketowany
ł-forma	briketował, briketowała, briketowało, dual: briketowałoj, plural: briketowali (briketowałe)
werbalny substantiw	briketowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	briketowach	briketowachmoj	briketowachmy
2.	briketowaše	briketowaštej	briketowašće
3.	briketowaše	briketowaštej	briketowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	briketujmoj	briketujmy
2.	briketuj	briketujtej (-taj)	briketujće
3.	briketuj, njech briketuje	briketujtej (-taj)	njech briketuja (briketuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: bri-ke-to-wać

Wurjekowanje

IPA: bʀiketou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne briketowaše je 0x dokładźene, briketowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] W najnowšim času pospytuja tónle łuh abo te zoła, kotrež so hewak do wody pušćachu, jako srědk za briketowanjo wuhlowoho prochu nałožeć. (Katolski Posoł 1916)

Bubončk žehleše włóžne njebriketowane wuhlo. (Brězan)

Přełožki

francoski: [1] briqueter němski: [1] brikettieren