briketować

wosoba singular dual plural
1. briketuju briketujemoj briketujemy
2. briketuješ briketujetej (-taj) briketujeće
3. briketuje briketujetej briketuja (briketuju)
aspekt ip
transgresiw briketujo, briketujcy, briketowawši
prezensowy particip briketowacy
preteritowy particip briketowany
ł-forma briketował, briketowała, briketowało,
dual: briketowałoj, plural: briketowali (briketowałe)
werbalny substantiw briketowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. briketowach briketowachmoj briketowachmy
2. briketowaše briketowaštej briketowašće
3. briketowaše briketowaštej briketowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. briketujmoj briketujmy
2. briketuj briketujtej (-taj) briketujće
3. briketuj, njech briketuje briketujtej (-taj) njech briketuja (briketuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: bri-ke-to-wać

Wurjekowanje

IPA: bʀiketou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne briketowaše je 0x dokładźene, briketowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] W najnowšim času pospytuja tónle łuh abo te zoła, kotrež so hewak do wody pušćachu, jako srědk za briketowanjo wuhlowoho prochu nałožeć. (Katolski Posoł 1916)
Bubončk žehleše włóžne njebriketowane wuhlo. (Brězan)


Přełožki

wobdźěłać