chinšćina

chinšćina

chinšćina (hornjoserbšćina)

substantiw, f

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	chinšćina	chinšćinje	chinšćiny
genitiw	chinšćiny	chinšćinow	chinšćinow
datiw	chinšćinje	chinšćinomaj	chinšćinam
akuzatiw	chinšćinu	chinšćinje	chinšćiny
instrumental	z(e) chinšćinu	z(e) chinšćinomaj	z(e) chinšćinami
lokatiw	po chinšćinje	po chinšćinomaj	po chinšćinach

Semantika

Woznamy:

[1] chinska rěč

Přikłady:

[1] Wawrikowe skromne znajomosće chinšćiny wopokazaja so jako spomožne. (Rozhlad 1995)

Mjeztym pak su spóznali, zo ma nawuknjenje korejšćiny a chinšćiny - kotrejž mějachu Japančenjo do njedawna lědma zańč -- za nich dale a wjetši hospodarski wuznam. (Serbske Nowiny 1999)

Přełožki

čěski: [1] čínština esperanto: [1] ĉina lingvo

němski: [1] chinesische Sprache słowakski: [1] čínština