dźěduš
dźěduš
dźěduš (hornjoserbšćina) wobdźěłać
substantiw, m wobdźěłać
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźěduš | dźědušej | dźědušojo |
genitiw | dźěduša | dźědušow | dźědušow |
datiw | dźědušej | dźědušomaj | dźědušam |
akuzatiw | dźěduša | dźědušow | dźědušow |
instrumental | z(e) dźědušom | z(e) dźědušomaj | z(e) dźědušemi |
lokatiw | po dźědušu | po dźědušomaj | po dźědušach |
wokatiw | dźědušo | dźědušej | dźědušojo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-duš
Semantika
Woznamy:
Přełožki wobdźěłać
|