dźělić
dźělić
dźělić(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | dźělu | dźělimoj | dźělimy |
2. | dźěliš | dźělitej (-taj) | dźěliće |
3. | dźěli | dźělitej (-taj) | dźěla |
aspekt | ip |
transgresiw | dźělo, dźělicy, dźěliwši |
prezensowy particip | dźělacy |
preteritowy particip | dźěleny |
ł-forma | dźělił, dźěliła, dźěliło, dual: dźěliłoj, plural: dźělili (dźěliłe) |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | dźělach | dźělachmoj | dźělachmy |
2. | dźěleše | dźěleštej | dźělešće |
3. | dźěleše | dźěleštej | dźělachu |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-lić
Semantika
Přikłady: