dźećelojty
dźećelojty
dźećelojty (hornjoserbšćina) wobdźěłać
adjektiw wobdźěłać
| kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźećelojta | dźećelojty | dźećelojte | dźećelojtej (dźećelojtaj) |
dźećelojte (dźećelojći) |
| genitiw | dźećelojteje | dźećelojteho | dźećelojteho | dźećelojteju | dźećelojtych |
| datiw | dźećelojtej | dźećelojtemu | dźećelojtemu | dźećelojtymaj | dźećelojtym |
| akuzatiw | dźećelojtu | dźećelojty (dźećelojteho) |
dźećelojte | dźećelojtej (dźećelojteju) |
dźećelojte (dźećelojtych) |
| instrumental | dźećelojtej | dźećelojtym | dźećelojtym | dźećelojtymaj | dźećelojtymi |
| lokatiw | dźećelojtej | dźećelojtym | dźećelojtym | dźećelojtymaj | dźećelojtych |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-će-loj-ty
Semantika
Synonymy:
- [1] dźećelowy, dźećelkojty, dźećelaty, dźećelny