denuncěrować
denuncěrować
denuncěrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | denuncěruju | denuncěrujemoj | denuncěrujemy |
| 2. | denuncěruješ | denuncěrujetej (-taj) | denuncěrujeće |
| 3. | denuncěruje | denuncěrujetej | denuncěruja (denuncěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | denuncěrujo, denuncěrujcy, denuncěrowawši |
| prezensowy particip | denuncěrowacy |
| preteritowy particip | denuncěrowany |
| ł-forma | denuncěrował, denuncěrowała, denuncěrowało, dual: denuncěrowałoj, plural: denuncěrowali (denuncěrowałe) |
| werbalny substantiw | denuncěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | denuncěrowach | denuncěrowachmoj | denuncěrowachmy |
| 2. | denuncěrowaše | denuncěrowaštej | denuncěrowašće |
| 3. | denuncěrowaše | denuncěrowaštej | denuncěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | denuncěrujmoj | denuncěrujmy |
| 2. | denuncěruj | denuncěrujtej (-taj) | denuncěrujće |
| 3. | denuncěruj, njech denuncěruje | denuncěrujtej (-taj) | njech denuncěruja (denuncěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
de-nun-cě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: denunʦ'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne denuncěrowaše je 1x dokładźene, denuncěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wozjewić; wozjewjeć; denuncować; donošować; přeradźić; přeradźeć; přeradźować
Přikłady:
- [1] Štó a čehodla denuncěrowaše hinak myslacych? (Rozhlad 1995)
- Dźeń pozdźišo mje kolegojo denuncěrowachu pola wjednistwa sćelaka a buch na blaku z dźěła suspenděrowany. (Rozhlad 1993)