dźeń

dźeń

dźeń (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźeń	dnjej	dny
genitiw	dnja	dnjow	dnjow
datiw	dnjej	dnjomaj	dnjam
akuzatiw	dźeń	dnjej	dny
instrumental	z(e) dnjom	z(e) dnjomaj	z(e) dnjemi
lokatiw	po dnju	po dnjomaj	po dnjach

Semantika

Antonymy:

[1] nóc

Hyperonymy:

[1] čas, doba

Hyponymy:

[1] ranje, připołdnjo, popołdnjo, wječor

Kolokacije:

[1] dobry dźeń

[2] sudny dźeń

[3] běły dźeń

[4] dźěławy, wšědny dźeń

Přikłady:

[1] Tydźeń ma sydom dnjow.

Rěčne wobroty:

[1] dźeń wote dnja bóle lěpje

[2] na stary dźeń

[3] na dny dźěłać (taglöhnern)

[4] dźeń so chila

[5] Dźeń wšelake zhoni, štož rańše zerja wěšćiłe njejsu.

[6] Zły wječor skazy najlěpši dźeń.

[7] Za dźeń štom njenarosće.

[8] kóždy zbóžny dźeń(k) (den ganzen lieben Tag)

Wotwodźene wopřijeća:

dnjowy, dnjojty, dnjowski, dźeński, dźeńk, dźeńčk, wodnjo, přezedny, mjezedny, dźenik, dźenica, dźenikar, dźenikarka, dźenikarstwo, dnjownik, dźeniwka, dźenjatko, dźenička

Přełožki

čěski: [1] den danski: [1] dag delnjoserbski: [1] źeń esperanto: [1] tago hebrejski: [1] (jom) ido: [1] dio, jorno italski: [1] giorno jendźelski: [1] day

jidišćina: [1] (tog) kašubski: [1] dzéń łaćonski: [1] dies němski: [1] Tag nižozemski: [1] dag pólski: [1] dzień słowakski: [1] deň