eděrować
eděrować
eděrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | eděruju | eděrujemoj | eděrujemy |
| 2. | eděruješ | eděrujetej (-taj) | eděrujeće |
| 3. | eděruje | eděrujetej | eděruja (eděruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | eděrujo, eděrujcy, eděrowawši |
| prezensowy particip | eděrowacy |
| preteritowy particip | eděrowany |
| ł-forma | eděrował, eděrowała, eděrowało, dual: eděrowałoj, plural: eděrowali (eděrowałe) |
| werbalny substantiw | eděrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | eděrowach | eděrowachmoj | eděrowachmy |
| 2. | eděrowaše | eděrowaštej | eděrowašće |
| 3. | eděrowaše | eděrowaštej | eděrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | eděrujmoj | eděrujmy |
| 2. | eděruj | eděrujtej (-taj) | eděrujće |
| 3. | eděruj, njech eděruje | eděrujtej (-taj) | njech eděruja (eděruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
e-dě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: ed'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne eděrowaše je 0x dokładźene, eděrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wudać
Přikłady:
- [1] Rozmach prozowych přełožkow do (hornjo) pak, kotryž traješe - z přetorhnjenjom na kóncu 5otych lět - dosrjedź 7otych lět a wobradźi čitarjam lětnje w přerězku tři title, započa so 1954: runočasnje z Juliusa Fučikowej "Reportažu pod šibjencu napisanej" a Arkadija Gajdarowym młodźinskim powědančkom z lěta 1930 "Šula^<, wobě eděrowanej přez krótko do toho załoženu redakciju serbskich wučbnicow při Ludowym nakładnistwje Volk und Wissen w Berlinje. (Rozhlad 1990)