finšćina

finšćina (hornjoserbšćina) wobdźěłać

substantiw, f wobdźěłać

kazus singular dual plural
nominatiw finšćina finšćinje finšćiny
genitiw finšćiny finšćinow finšćinow
datiw finšćinje finšćinomaj finšćinam
akuzatiw finšćinu finšćinje finšćiny
instrumental z(e) finšćinu z(e) finšćinomaj z(e) finšćinami
lokatiw po finšćinje po finšćinomaj po finšćinach





Semantika

Woznamy:

[1] finska rěč

Přikłady:

[1] Jeho basnje su do finšćiny, islandšćiny, rušćiny a dalšich rěčow přełožene. (Rozhlad 1998)


Přełožki wobdźěłać


Referency a dalše informacije

 
Commons