imitěrować
imitěrować
imitěrować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | imitěruju | imitěrujemoj | imitěrujemy |
| 2. | imitěruješ | imitěrujetej (-taj) | imitěrujeće |
| 3. | imitěruje | imitěrujetej | imitěruja (imitěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | imitěrujo, imitěrujcy, imitěrowawši |
| prezensowy particip | imitěrowacy |
| preteritowy particip | imitěrowany |
| ł-forma | imitěrował, imitěrowała, imitěrowało, dual: imitěrowałoj, plural: imitěrowali (imitěrowałe) |
| werbalny substantiw | imitěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | imitěrowach | imitěrowachmoj | imitěrowachmy |
| 2. | imitěrowaše | imitěrowaštej | imitěrowašće |
| 3. | imitěrowaše | imitěrowaštej | imitěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | imitěrujmoj | imitěrujmy |
| 2. | imitěruj | imitěrujtej (-taj) | imitěrujće |
| 3. | imitěruj, njech imitěruje | imitěrujtej (-taj) | njech imitěruja (imitěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
i-mi-tě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: imit'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne imitěrowaše je 1x dokładźene, imitěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] napodobnić; napodobnjeć; napodobnjować
Přikłady:
- [1] Bertók na elektroniskim instrumenće imitěrowaše) spěwarka cyle suwerenje do syłka zwjaza: wobknježenje organizowaneho chaosa. (Rozhlad 1996)
- W tym času imitěruja druhe hłosy posłownje abo swobodnje posledni motiw soprana. (Rozhlad 1999)
- Přeswědčacy je rěčny gestus tam, hdźež so čerstwe, hólče wašnje njeimitěruje ze słownym a sadowym přeběhom, ale hdźež na literarne wašnje transcenděruje. (Rozhlad 1990)
- Muzikalisce dyrbi kruch zwěrječe zynki imitěrować. (Rozhlad 1997)
Přełožki wobdźěłać
|