kawzować
kawzować
kawzować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | kawzuju | kawzujemoj | kawzujemy |
| 2. | kawzuješ | kawzujetej (-taj) | kawzujeće |
| 3. | kawzuje | kawzujetej | kawzuja (kawzuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | kawzujo, kawzujcy, kawzowawši |
| prezensowy particip | kawzowacy |
| preteritowy particip | kawzowany |
| ł-forma | kawzował, kawzowała, kawzowało, dual: kawzowałoj, plural: kawzowali (kawzowałe) |
| werbalny substantiw | kawzowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | kawzowach | kawzowachmoj | kawzowachmy |
| 2. | kawzowaše | kawzowaštej | kawzowašće |
| 3. | kawzowaše | kawzowaštej | kawzowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | kawzujmoj | kawzujmy |
| 2. | kawzuj | kawzujtej (-taj) | kawzujće |
| 3. | kawzuj, njech kawzuje | kawzujtej (-taj) | njech kawzuja (kawzuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
kaw-zo-wać
Wurjekowanje
- IPA: kau̯zou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne kawzowaše je 0x dokładźene, kawzowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] jebać; wobšudźić; wobšudźeć; wobšudźować
Přikłady:
- [1] Kaž mi powědachu, móža tež Turkojo kawzować, a to druhdy chětro. (Katolski Posoł 1911)