neutralizować

wosoba singular dual plural
1. neutralizuju neutralizujemoj neutralizujemy
2. neutralizuješ neutralizujetej (-taj) neutralizujeće
3. neutralizuje neutralizujetej neutralizuja (neutralizuju)
aspekt ip
transgresiw neutralizujo, neutralizujcy, neutralizowawši
prezensowy particip neutralizowacy
preteritowy particip neutralizowany
ł-forma neutralizował, neutralizowała, neutralizowało,
dual: neutralizowałoj, plural: neutralizowali (neutralizowałe)
werbalny substantiw neutralizowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. neutralizowach neutralizowachmoj neutralizowachmy
2. neutralizowaše neutralizowaštej neutralizowašće
3. neutralizowaše neutralizowaštej neutralizowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. neutralizujmoj neutralizujmy
2. neutralizuj neutralizujtej (-taj) neutralizujće
3. neutralizuj, njech neutralizuje neutralizujtej (-taj) njech neutralizuja (neutralizuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: neu-tra-li-zo-wać

Wurjekowanje

IPA: neutʀalizou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne neutralizowaše je 0x dokładźene, neutralizowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] K tomu dóstawa so disciplinowana jěrosć do wobraza, kotraž wizuelnu słódkosć tamnych zapopadnjenych wobrazow neutralizuje (kaž snano serbska pěstowarnja, jejkamolowanje a křižerjo). (Rozhlad 1997)


Přełožki

wobdźěłać