numerować

wosoba singular dual plural
1. numeruju numerujemoj numerujemy
2. numeruješ numerujetej (-taj) numerujeće
3. numeruje numerujetej numeruja (numeruju)
aspekt ip
transgresiw numerujo, numerujcy, numerowawši
prezensowy particip numerowacy
preteritowy particip numerowany
ł-forma numerował, numerowała, numerowało,
dual: numerowałoj, plural: numerowali (numerowałe)
werbalny substantiw numerowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. numerowach numerowachmoj numerowachmy
2. numerowaše numerowaštej numerowašće
3. numerowaše numerowaštej numerowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. numerujmoj numerujmy
2. numeruj numerujtej (-taj) numerujće
3. numeruj, njech numeruje numerujtej (-taj) njech numeruja (numeruju)

Ortografija

Dźělenje słowow: nu-me-ro-wać

Wurjekowanje

IPA: numeʀou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne numerowaše je 0x dokładźene, numerowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] čisłować

Přikłady:

[1] Přeco hišće wón pozdatnje do swojeho ničomyslenja zawrjeny, a pospyty, so wudobyć, běchu kaž šachokonikowe skoki přez rozłamane hódančko w polu z přewjele mortwymi kwadratami, prašenja njenumerowane a šema za hódanje njepodata. (Brězan)
Jadno pak mě felujo: numerowanje tyźenjow wot zachopjeńka do końca lěta. (Rozhlad 1999)


Přełožki

wobdźěłać