polětować
polětować
polětować(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | polětuju | polětujemoj | polětujemy |
| 2. | polětuješ | polětujetej (-taj) | polětujeće |
| 3. | polětuje | polětujetej | polětuja (polětuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | polětujo, polětujcy, polětowawši |
| prezensowy particip | polětowacy |
| preteritowy particip | polětowany |
| ł-forma | polětował, polětowała, polětowało, dual: polětowałoj, plural: polětowali (polětowałe) |
| werbalny substantiw | polětowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | polětowach | polětowachmoj | polětowachmy |
| 2. | polětowaše | polětowaštej | polětowašće |
| 3. | polětowaše | polětowaštej | polětowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | polětujmoj | polětujmy |
| 2. | polětuj | polětujtej (-taj) | polětujće |
| 3. | polětuj, njech polětuje | polětujtej (-taj) | njech polětuja (polětuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
po-lě-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: pɔlʲɪtou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne polětowaše je 0x dokładźene, polětowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wěsće sy tež rady měł tajke drobne něžne stworjenčka kaž mjetele, bohowe koniki, bručki a mrowički, hewak njeby dał jim polětować a so wjerješić po tych pisanych kwětkach a juškojtych słódnych płodach! (Njechorński)
- Hdyž su te Trjebinske žony a holiča so tak prawje zarejwałe, zo te zelene suknje tak polětuja, potom stólcy so waleja a ja njebych chcył tebi radźić, pušćić so jako njerejwacy do tajkeje wjerćiny! (Njechorński)
- Tuž tež njeběše ničo dźiwneho w tym, zo tčaca w Fridolinowym brjuše złósć jemu do mozow dyri a zo jemu před wočomaj čerwjene škrě polětowachu: zběhny hłowu wot trawki, zašćěri zuby, zarjehota hrózbne >>hurra<< do padacych směrkow a wali so z wrótnej zmužitosću na traktor. (Brězan)
- Pod mróčelu sokoł polětuje, rozšěrjenej křidle rozšěrjuje, dele nětk do knježich zahrod hustych zwysoka so podmróčna popušća. (Ćišinski)
- Porjedźeše jim chudu, hłódnu rolu wusušowaše přez nóc škódliwe tonidła, wopłódnješe wuprahnjene pola a sywy, haj hdyž so raz nad Zdźarami surowe njewjedro hromadźeše a hdyž 142 krupy wšón wokolny kraj hroznje zapusćichu nad Zdźarowskimi honami polětowachu nješkódne moškowe pjerka. (Nedo)