rozpjenkować so
rozpjenkować so
rozpjenkować so(hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozpjenkuju | rozpjenkujemoj | rozpjenkujemy |
| 2. | rozpjenkuješ | rozpjenkujetej (-taj) | rozpjenkujeće |
| 3. | rozpjenkuje | rozpjenkujetej (-taj) | rozpjenkuja (rozpjenkuju) |
| aspekt | p/ip | ||
| transgresiw | rozpjenkujo, rozpjenkujcy, rozpjenkowawši | ||
| prezensowy particip | rozpjenkowacy | ||
| preteritowy particip | rozpjenkowany | ||
| ł-forma | rozpjenkował, rozpjenkowała, rozpjenkowało, dual: rozpjenkowałoj, plural: rozpjenkowali (rozpjenkowałe) | ||
| werbalny substantiw | rozpjenkowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozpjenkowach | rozpjenkowachmoj | rozpjenkowachmy |
| 2. | rozpjenkowa(še) | rozpjenkowaštej | rozpjenkowašće |
| 3. | rozpjenkowa(še) | rozpjenkowaštej | rozpjenkowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | rozpjenkujmoj | rozpjenkujmy |
| 2. | rozpjenkuj | rozpjenkujtej (-taj) | rozpjenkujće |
| 3. | rozpjenkuj, njech rozpjenkuje | rozpjenkujtej (-taj) | njech rozpjenkuja (rozpjenkuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-pjen-ko-wać so
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzpʲenkou̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozpjenkowaše je 0x dokładźene, rozpjenkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] pjenkować so; rozkorjenić so; rozkorjenjować so; pjenkojćić so; rozpjenkojćić so