rozpjenkować so

rozpjenkować so

rozpjenkować so(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	rozpjenkuju	rozpjenkujemoj	rozpjenkujemy
2.	rozpjenkuješ	rozpjenkujetej (-taj)	rozpjenkujeće
3.	rozpjenkuje	rozpjenkujetej (-taj)	rozpjenkuja (rozpjenkuju)

aspekt	p/ip
transgresiw	rozpjenkujo, rozpjenkujcy, rozpjenkowawši
prezensowy particip	rozpjenkowacy
preteritowy particip	rozpjenkowany
ł-forma	rozpjenkował, rozpjenkowała, rozpjenkowało, dual: rozpjenkowałoj, plural: rozpjenkowali (rozpjenkowałe)
werbalny substantiw	rozpjenkowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	rozpjenkowach	rozpjenkowachmoj	rozpjenkowachmy
2.	rozpjenkowa(še)	rozpjenkowaštej	rozpjenkowašće
3.	rozpjenkowa(še)	rozpjenkowaštej	rozpjenkowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	---	rozpjenkujmoj	rozpjenkujmy
2.	rozpjenkuj	rozpjenkujtej (-taj)	rozpjenkujće
3.	rozpjenkuj, njech rozpjenkuje	rozpjenkujtej (-taj)	njech rozpjenkuja (rozpjenkuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: roz-pjen-ko-wać so

Wurjekowanje

IPA: ʀɔzpʲenkou̯aʧ sɔ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne rozpjenkowaše je 0x dokładźene, rozpjenkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] pjenkować so; rozkorjenić so; rozkorjenjować so; pjenkojćić so; rozpjenkojćić so