rozkorjenjować so

rozkorjenjować so(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. rozkorjenjuju rozkorjenjujemoj rozkorjenjujemy
2. rozkorjenjuješ rozkorjenjujetej (-taj) rozkorjenjujeće
3. rozkorjenjuje rozkorjenjujetej rozkorjenjuja (rozkorjenjuju)
aspekt ip
transgresiw rozkorjenjujo, rozkorjenjujcy, rozkorjenjowawši
prezensowy particip rozkorjenjowacy
preteritowy particip rozkorjenjowany
ł-forma rozkorjenjował, rozkorjenjowała, rozkorjenjowało,
dual: rozkorjenjowałoj, plural: rozkorjenjowali (rozkorjenjowałe)
werbalny substantiw rozkorjenjowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. rozkorjenjowach rozkorjenjowachmoj rozkorjenjowachmy
2. rozkorjenjowaše rozkorjenjowaštej rozkorjenjowašće
3. rozkorjenjowaše rozkorjenjowaštej rozkorjenjowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. rozkorjenjujmoj rozkorjenjujmy
2. rozkorjenjuj rozkorjenjujtej (-taj) rozkorjenjujće
3. rozkorjenjuj, njech rozkorjenjuje rozkorjenjujtej (-taj) njech rozkorjenjuja (rozkorjenjuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: roz-ko-rje-njo-wać so

Wurjekowanje

IPA: ʀɔzkɔʀʲenʲou̯aʧ sɔ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne rozkorjenjowaše je 0x dokładźene, rozkorjenjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] pjenkować so; rozpjenkować so; rozkorjenić so; pjenkojćić so; rozpjenkojćić so

Přikłady:

[1] Tež serbska kultura a rěč měještej so rozkorjenjować. (Rozhlad 1997)


Přełožki wobdźěłać