rozwěrować
rozwěrować
rozwěrować(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozwěruju | rozwěrujemoj | rozwěrujemy |
2. | rozwěruješ | rozwěrujetej (-taj) | rozwěrujeće |
3. | rozwěruje | rozwěrujetej (-taj) | rozwěruja (rozwěruju) |
aspekt | p | ||
transgresiw | rozwěrujo, rozwěrujcy, rozwěrowawši | ||
prezensowy particip | rozwěrowacy | ||
preteritowy particip | rozwěrowany | ||
ł-forma | rozwěrował, rozwěrowała, rozwěrowało, dual: rozwěrowałoj, plural: rozwěrowali (rozwěrowałe) | ||
werbalny substantiw | rozwěrowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozwěrowach | rozwěrowachmoj | rozwěrowachmy |
2. | rozwěrowa | rozwěrowaštej | rozwěrowašće |
3. | rozwěrowa | rozwěrowaštej | rozwěrowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | --- | rozwěrujmoj | rozwěrujmy |
2. | rozwěruj | rozwěrujtej (-taj) | rozwěrujće |
3. | rozwěruj, njech rozwěruje | rozwěrujtej (-taj) | njech rozwěruja (rozwěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-wě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzu̯'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozwěrowaše je 0x dokładźene, rozwěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] mandźelstwo rozwjesć
Přikłady:
- [1] So chcemoj rózno dać, so rozwěrować, rozrisać! (Zejler)
- Wósom lět smój rozwěrowanaj žiwaj byłoj, ale na rozdźělenju ničo njedobych, nawopak, zhubich syna, kotrohož bě wona skazyła a narěčała, zo by so mje wostajił. (Katolski Posoł 1912)
- Njech dha tola z najmjeńša wot nětka so wšo stanje k škitej swójby, k zakitej swjatosće, čistoty, njerozwjazomnosće mandźelstwa, k zahaćenju rozwěrowanjow mandźelstwa, k zdźerženju płódnosće mandźelstwa a žohnowanja dźěći swójby. (Katolski Posoł 1917)
- Wučba a wučernje započate wot ludoweje šule hač horje do theologiskich fakultow našich universitow, wjazanjo mandźelstwa a rozwěrowanjo, wuwučowanjo a zdźerženjo duchownych, postajenjo cyrkwinskeje hierarchije, prawa a wobsedźeństwo cyrkwinskich rjadow a zjednoćenjow, cyrkwine zamoženjo, sobupomoc stata za cyrkwinske wotpohlady a wustawy, wšo to by z dobom hinak było. (Katolski Posoł 1917)