wobtykować

wobtykować

wobtykować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	wobtykuju	wobtykujemoj	wobtykujemy
2.	wobtykuješ	wobtykujetej (-taj)	wobtykujeće
3.	wobtykuje	wobtykujetej	wobtykuja (wobtykuju)

aspekt	ip
transgresiw	wobtykujo, wobtykujcy, wobtykowawši
prezensowy particip	wobtykowacy
preteritowy particip	wobtykowany
ł-forma	wobtykował, wobtykowała, wobtykowało, dual: wobtykowałoj, plural: wobtykowali (wobtykowałe)
werbalny substantiw	wobtykowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	wobtykowach	wobtykowachmoj	wobtykowachmy
2.	wobtykowaše	wobtykowaštej	wobtykowašće
3.	wobtykowaše	wobtykowaštej	wobtykowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	wobtykujmoj	wobtykujmy
2.	wobtykuj	wobtykujtej (-taj)	wobtykujće
3.	wobtykuj, njech wobtykuje	wobtykujtej (-taj)	njech wobtykuja (wobtykuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wob-ty-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯optɪkou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wobtykowaše je 0x dokładźene, wobtykowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] wobtykać; pokupić; pokupować; překłóć

Přikłady:

[1] Ministra znutřkownych naležnosći Ouru winuja wobtykowanjow při wólbach. (Katolski Posoł 1915)

Kaž kuzło je wobtykowacy dar tomu, kiž jón dawa; dokal so wobroći, ma wuspěch. (Stary zakoń 1973)

Wšelake ~asady Wšě wobtykowanje a njeprawda so skónčitej, ale sprawnosć budźe trać na wěki. (Stary zakoń 1973)

Wšěm mjacam dawaja lubkarski pjenjez, ty pak sy dary dawała swojim lubcam a sy jich wobtykowała, zo ze wšěch stron k tebi přichadźachu, z tobu so tołc. (Stary zakoń 1973)

Winy k wójnje wona nima a drje tež nic wole, ale Jendźelska a Amerika njejstej přestałoj bosć, hrozyć a z pjenjezami wobtykować, doniž wboha China so njepodćisny. (Katolski Posoł 1917)

Přełožki

jendźelski: [1] [[plant with sth

plant with sth ]] [[:en:plant with sth

(en)]]