wokrasnjować
wokrasnjować
wokrasnjować(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wokrasnjuju | wokrasnjujemoj | wokrasnjujemy |
2. | wokrasnjuješ | wokrasnjujetej (-taj) | wokrasnjujeće |
3. | wokrasnjuje | wokrasnjujetej | wokrasnjuja (wokrasnjuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wokrasnjujo, wokrasnjujcy, wokrasnjowawši |
prezensowy particip | wokrasnjowacy |
preteritowy particip | wokrasnjowany |
ł-forma | wokrasnjował, wokrasnjowała, wokrasnjowało, dual: wokrasnjowałoj, plural: wokrasnjowali (wokrasnjowałe) |
werbalny substantiw | wokrasnjowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wokrasnjowach | wokrasnjowachmoj | wokrasnjowachmy |
2. | wokrasnjowaše | wokrasnjowaštej | wokrasnjowašće |
3. | wokrasnjowaše | wokrasnjowaštej | wokrasnjowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wokrasnjujmoj | wokrasnjujmy |
2. | wokrasnjuj | wokrasnjujtej (-taj) | wokrasnjujće |
3. | wokrasnjuj, njech wokrasnjuje | wokrasnjujtej (-taj) | njech wokrasnjuja (wokrasnjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wo-kra-s-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯okʀasnʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wokrasnjowaše je 0x dokładźene, wokrasnjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] sławić; wosławić; wosławjeć; wuchwalować; wokrasnić; wokrasnjeć; překrasnić; překrasnjeć; překrasnjować; porjeńšić; porjeńšeć
Přikłady:
- [1] A hdyž wo tychle pućowanjach dźensa čitamy a sej Łužicu w tehdyšim času předstajamy - štó z nas so před dźensnišej hrubej narodnej woprawdźitosći lepił njeby, zo hlada z romantiskim, wokrasnjowacym, haj nostalgiskim wóčkom na zašłosć (Rozhlad 1993)
- Po chwalbje njedótknjeneje prirody a wokrasnjowanju 'zašłosće pak započina lyriski subjekt nadobo dwělować: ,,Ale to - "ja cujom - njejo dosć! (Rozhlad 1998)