wotkusować
wotkusować
wotkusować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotkusuju | wotkusujemoj | wotkusujemy |
| 2. | wotkusuješ | wotkusujetej (-taj) | wotkusujeće |
| 3. | wotkusuje | wotkusujetej | wotkusuja (wotkusuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wotkusujo, wotkusujcy, wotkusowawši |
| prezensowy particip | wotkusowacy |
| preteritowy particip | wotkusowany |
| ł-forma | wotkusował, wotkusowała, wotkusowało, dual: wotkusowałoj, plural: wotkusowali (wotkusowałe) |
| werbalny substantiw | wotkusowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotkusowach | wotkusowachmoj | wotkusowachmy |
| 2. | wotkusowaše | wotkusowaštej | wotkusowašće |
| 3. | wotkusowaše | wotkusowaštej | wotkusowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wotkusujmoj | wotkusujmy |
| 2. | wotkusuj | wotkusujtej (-taj) | wotkusujće |
| 3. | wotkusuj, njech wotkusuje | wotkusujtej (-taj) | njech wotkusuja (wotkusuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wot-ku-so-wać
Wurjekowanje
- IPA: [u̯ɔtkusou̯ač]
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wotkusowaše je 0x dokładźene, wotkusowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wotkusnyć
Přikłady:
- [1] Hordźe bych potom po wsy domoj šoł, prawje wustupował bych z mojim tykančkom, wotkusował 79 bych wot njeho po wsy horje, zo mi ludźo jenož tak zawidźachu. (Młynkowa)
- Wodnjo měješe to małe čorne zwěrjatko dosć a nadosć dźěłać, dyrbješe swój podzemski hrodźik wutwarjeć a trawički wotkusować, kotrež miłemu swětłu jasnych hwěžkow do jeho ćmoweho bydła kukać njedachu, dyrbješe so wo jědź starać a za swojimi dźěćimi hladać. (Šěca)
Přełožki
wobdźěłać
|