wudračować so

wudračować so

wudračować so(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	wudračuju	wudračujemoj	wudračujemy
2.	wudračuješ	wudračujetej (-taj)	wudračujeće
3.	wudračuje	wudračujetej (-taj)	wudračuja (wudračuju)

aspekt	p
transgresiw	wudračujo, wudračujcy, wudračowawši
prezensowy particip	wudračowacy
preteritowy particip	wudračowany
ł-forma	wudračował, wudračowała, wudračowało, dual: wudračowałoj, plural: wudračowali (wudračowałe)
werbalny substantiw	wudračowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	wudračowach	wudračowachmoj	wudračowachmy
2.	wudračowa	wudračowaštej	wudračowašće
3.	wudračowa	wudračowaštej	wudračowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	---	wudračujmoj	wudračujmy
2.	wudračuj	wudračujtej (-taj)	wudračujće
3.	wudračuj, njech wudračuje	wudračujtej (-taj)	njech wudračuja (wudračuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wu-dra-čo-wać so

Wurjekowanje

IPA: u̯udʀaʧou̯aʧ sɔ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wudračowaše je 0x dokładźene, wudračowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] drěć so; wudrěć so; nadrěć so; bědźić so; dračować so; nadračować so; martrować so; wumartrować so

Přikłady:

[1] Jenož ludźi widźiš tu jara mało, to dźě je znamjo našeje noweje socialistiskeje doby, zo čłowjek sam hižo so wudračować njetrjeba, zo jeho dušne woclane słužobniki za njeho roboća, wuswobodźejo jeho wot najćešeho ćělneho dźěła! (Njechorński)

Wokomik so Kěžnik dliješe, potom pak so schili a ćehnješe płuh, z kotrymž běše so sprawnje wudračował, zo by jón z brózdy dóstał, zaso k traktorej a přispiny jón. (Brězan)

Wbozy wjesnjenjo, kotřiž su zničenjo wsy přežiwili, su sebi mjez tym prućane chałpy spletli, w kotrychž ze zymu huhotaju a z hrozu dyrkotaju małe džěći a wudračowane žónske. (Katolski Posoł 1912)

Druhu žonu, tež samodruhu, běchu na smjerć wudračowali. (Katolski Posoł 1912)