zašrubować
zašrubować
zašrubować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zašrubuju | zašrubujemoj | zašrubujemy |
| 2. | zašrubuješ | zašrubujetej (-taj) | zašrubujeće |
| 3. | zašrubuje | zašrubujetej (-taj) | zašrubuja (zašrubuju) |
| aspekt | p/ip | ||
| transgresiw | zašrubujo, zašrubujcy, zašrubowawši | ||
| prezensowy particip | zašrubowacy | ||
| preteritowy particip | zašrubowany | ||
| ł-forma | zašrubował, zašrubowała, zašrubowało, dual: zašrubowałoj, plural: zašrubowali (zašrubowałe) | ||
| werbalny substantiw | zašrubowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zašrubowach | zašrubowachmoj | zašrubowachmy |
| 2. | zašrubowa(še) | zašrubowaštej | zašrubowašće |
| 3. | zašrubowa(še) | zašrubowaštej | zašrubowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zašrubujmoj | zašrubujmy |
| 2. | zašrubuj | zašrubujtej (-taj) | zašrubujće |
| 3. | zašrubuj, njech zašrubuje | zašrubujtej (-taj) | njech zašrubuja (zašrubuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-šru-bo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zaʃʀubou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zašrubowaše je 0x dokładźene, zašrubowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zawjerćeć; zawjerćować; zawjertnyć
Přikłady:
- [1] Hišće tu posledni rjemjeslnicy so wjerješachu, tu elektriske žehlawki zašrubowachu, tamle hišće z chwatkom wjerch a pilerje dobělachu. (Njechorński)
- Wón tykny hłowu do tružawy, a piłarski zašrubowa ju tak kruće, zo čertej cyła hłowa rjapaše. (Serbske powěsće 2003)
- Tam steja, jeuo zašrubować naražne zapalniki, ty wěš, kak! (A. Nawka)
- Potom wza granatu, na kotruž njebě žadyn 205 zapalnik zašrubował, suny ju do roły, přitykny kartušu, zaprasny zamk -- a sćahny za šnóru. (A. Nawka)
Přełožki
wobdźěłać
|