Ruzalka

Ruzalka (hornjoserbšćina) wobdźěłać

substantiw, předmjeno, f wobdźěłać

kazus singular dual plural
nominatiw Ruzalka Ruzalce Ruzalki
genitiw Ruzalki Ruzalkow Ruzalkow
datiw Ruzalce Ruzalkomaj Ruzalkam
akuzatiw Ruzalku Ruzalce Ruzalki
instrumental z(e) Ruzalku z(e) Ruzalkomaj z(e) Ruzalkami
lokatiw po Ruzalce po Ruzalkomaj po Ruzalkach


Ortografija

Dźělenje słowow:

Ru·zal·ka

Wurjekowanje

MFA: ['ʀuzalka], datiw ['ʀuzalcɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] serbske žonjace předmjeno

Skrótšenki:

[1] R.

Pochad:

[1] wot ruzalkow, žónskich přirodnych duchach słowjanskeje mytologije

Warijanty:

[1] Rozalka

Muske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Přikłady:

[1] Ruzalka je studentka hudźby. (Jana Šołćina, Edward Wornar) [1]

Kolokacije:

[1]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znate nošerki mjena:

[1]

Přełožki wobdźěłać

Referency a dalše informacije

[1] Serbski gymnazij Budyšin: abiturienća lětnikow 1991 - 2008 (Ruzalka), abiturienća lětnikow 1975 - 1990 (Rozalka)

Noty wobdźěłać

  1. Jana Šołćina, Edward Wornar: Obersorbisch im Selbststudium, Hornjoserbšćina za samostudij. Budyšin: Domowina, 2000. ISBN 3-7420-1779-9.