apostrofować

wosoba singular dual plural
1. apostrofuju apostrofujemoj apostrofujemy
2. apostrofuješ apostrofujetej (-taj) apostrofujeće
3. apostrofuje apostrofujetej apostrofuja (apostrofuju)
aspekt ip
transgresiw apostrofujo, apostrofujcy, apostrofowawši
prezensowy particip apostrofowacy
preteritowy particip apostrofowany
ł-forma apostrofował, apostrofowała, apostrofowało,
dual: apostrofowałoj, plural: apostrofowali (apostrofowałe)
werbalny substantiw apostrofowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. apostrofowach apostrofowachmoj apostrofowachmy
2. apostrofowaše apostrofowaštej apostrofowašće
3. apostrofowaše apostrofowaštej apostrofowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. apostrofujmoj apostrofujmy
2. apostrofuj apostrofujtej (-taj) apostrofujće
3. apostrofuj, njech apostrofuje apostrofujtej (-taj) njech apostrofuja (apostrofuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: a-po-stro-fo-wać

Wurjekowanje

IPA: apɔstʀɔfou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne apostrofowaše je 1x dokładźene, apostrofowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Zejler w tutej basni apostrofuje łaćonski studentski spěw cyle po swojim Tekstowe warianty -- a) Muka, III. (Zejler)
W basni >>Burstwo<< Zejler swoje mysle takle apostrofuje: >>Burja přebytk maja, radosć wužiwaja w lutej zahrodźi<< -- abo mysle formulujo kritisce warnuje kaž w basni >>Slěpc<<: >>Štóž dźěło dobre zatama, za zhubjene je swari, je duša słaba, zawrjena, kiž jeno swój chlěw twari. (Zejler)
W pěsni >>Nalětni ptačkow přichad<<, kotruž spóznajemy jako wariaciju na baseń z >>Počasow<<, apostrofuje basnik swoje radostne začuwanje: >>Zwjeselnosćow žórleško, ow swobodnosć a nalěćo, we waju pruhach miłych lóšt, móc a lubosć womłodza! (Zejler)
Wuznamni teologojo to jako "nowogermanske pohanstwo apostrofuja. (Rozhlad 1996)
Nic naposledk by wona móhła skutkować jako wony často apostrofowany zwjazowacy stawčk nětkó jednotneje Němskeje k słowjanskim krajam w ranju a juhu. (Rozhlad 1990)
A słyšu, zo běše sudnik Serbow a jich hibanje zaso jónu njewušnje apostrofował. (Rozhlad 1995)
Při zwobraznjenju žiwjenskeho wašnja apostrofuje Nowak-Njechorński jeje kulturne, etiske a etniske hódnoty rady přez dramatiku ludoweho spěwa. (Rozhlad 2000)
Na kóncu apostrofowaše wón cyłu akciju trjechicy ze słowom: "Budź změrom, lube dźěćo, ze suchim lisćom wětřik wěje", štož dołhi wichor zawjeselenja zudźi. (Katolski Posoł 1911)


Přełožki

wobdźěłać