apostrofować

wosoba singular dual plural
1. apostrofujuapostrofujemojapostrofujemy
2. apostrofuješapostrofujetej (-taj)apostrofujeće
3. apostrofujeapostrofujetejapostrofuja (apostrofuju)
aspekt ip
transgresiw apostrofujo, apostrofujcy, apostrofowawši
prezensowy particip apostrofowacy
preteritowy particip apostrofowany
ł-forma apostrofował, apostrofowała, apostrofowało,
dual: apostrofowałoj, plural: apostrofowali (apostrofowałe)
werbalny substantiw apostrofowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. apostrofowachapostrofowachmojapostrofowachmy
2. apostrofowašeapostrofowaštejapostrofowašće
3. apostrofowašeapostrofowaštejapostrofowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. apostrofujmojapostrofujmy
2. apostrofujapostrofujtej (-taj)apostrofujće
3. apostrofuj, njech apostrofujeapostrofujtej (-taj)njech apostrofuja (apostrofuju)

Ortografija

wobdźěłać

Dźělenje słowow: a-po-stro-fo-wać

Wurjekowanje

wobdźěłać
IPA: apɔstʀɔfou̯aʧ

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne apostrofowaše je 1x dokładźene, apostrofowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Zejler w tutej basni apostrofuje łaćonski studentski spěw cyle po swojim Tekstowe warianty -- a) Muka, III. (Zejler)
W basni >>Burstwo<< Zejler swoje mysle takle apostrofuje: >>Burja přebytk maja, radosć wužiwaja w lutej zahrodźi<< -- abo mysle formulujo kritisce warnuje kaž w basni >>Slěpc<<: >>Štóž dźěło dobre zatama, za zhubjene je swari, je duša słaba, zawrjena, kiž jeno swój chlěw twari. (Zejler)
W pěsni >>Nalětni ptačkow přichad<<, kotruž spóznajemy jako wariaciju na baseń z >>Počasow<<, apostrofuje basnik swoje radostne začuwanje: >>Zwjeselnosćow žórleško, ow swobodnosć a nalěćo, we waju pruhach miłych lóšt, móc a lubosć womłodza! (Zejler)
Wuznamni teologojo to jako "nowogermanske pohanstwo apostrofuja. (Rozhlad 1996)
Nic naposledk by wona móhła skutkować jako wony často apostrofowany zwjazowacy stawčk nětkó jednotneje Němskeje k słowjanskim krajam w ranju a juhu. (Rozhlad 1990)
A słyšu, zo běše sudnik Serbow a jich hibanje zaso jónu njewušnje apostrofował. (Rozhlad 1995)
Při zwobraznjenju žiwjenskeho wašnja apostrofuje Nowak-Njechorński jeje kulturne, etiske a etniske hódnoty rady přez dramatiku ludoweho spěwa. (Rozhlad 2000)
Na kóncu apostrofowaše wón cyłu akciju trjechicy ze słowom: "Budź změrom, lube dźěćo, ze suchim lisćom wětřik wěje", štož dołhi wichor zawjeselenja zudźi. (Katolski Posoł 1911)



Přełožki

wobdźěłać