atestować

wosoba singular dual plural
1. atestujuatestujemojatestujemy
2. atestuješatestujetej (-taj)atestujeće
3. atestujeatestujetejatestuja (atestuju)
aspekt ip
transgresiw atestujo, atestujcy, atestowawši
prezensowy particip atestowacy
preteritowy particip atestowany
ł-forma atestował, atestowała, atestowało,
dual: atestowałoj, plural: atestowali (atestowałe)
werbalny substantiw atestowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. atestowachatestowachmojatestowachmy
2. atestowašeatestowaštejatestowašće
3. atestowašeatestowaštejatestowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. atestujmojatestujmy
2. atestujatestujtej (-taj)atestujće
3. atestuj, njech atestujeatestujtej (-taj)njech atestuja (atestuju)

Ortografija

wobdźěłać

Dźělenje słowow: a-te-sto-wać

Wurjekowanje

wobdźěłać
IPA: atestou̯aʧ

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne atestowaše je 0x dokładźene, atestowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] W swojej disertaciji je Simon Brězan tutón tekst w kulturnohistoriskim konteksće analyzował a jemu wzswětlerski racionalizm a swětowe byrgarstwo atestował. (Rozhlad 2000)
Krawža porno tomu, atestujo awtorej za prěničku bjezewšeho wulki wukon, kritisce pohódnoći rěč a tež stil (nic powědarski, skakace mysle a konstatowaše, zo \x95 jewja so přezcyłnje wulke rjemjeslniske brachi. (Rozhlad 1990)



Přełožki

wobdźěłać