furknyć
furknyć
furknyć (hornjoserbšćina) wobdźěłać
werb wobdźěłać
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | furknu | furknjemoj | furknjemy |
| 2. | furknješ | furknjetej (-taj) | furknjeće |
| 3. | furknje | furknjetej (-taj) | furknu |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | furknjo, furknicy, furknywši | ||
| prezensowy particip | furknjacy | ||
| preteritowy particip | furknjeny | ||
| ł-forma | furknył, furk(ny)ła, furk(ny)ło, dual: furk(ny)łoj, plural: furk(ny)li (furk(ny)łe) | ||
| werbalny substantiw | furknjenje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | furknych | furknychmoj | furknychmy |
| 2. | furkny | furknyštej (-taj) | furknyšće |
| 3. | furkny | furknyštej (-taj) | furknychu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | furkńmoj | furkńmy |
| 2. | furkń | furkńtej (-taj) | furkńće |
| 3. | furkń, njech furknje | furkńtej (-taj) | njech furknu |
Ortografija
Dźělenje słowow:
fur-k-nyć
Semantika
Woznamy:
- [1] ze šwórčatym zwukom něhdźe šusknyć, wosebje wo ptačkach (Rězak)
Synonymy:
- [1] šwórčeć; šwórkotać; žurčeć; šwarcać; šwjerčeć; brunčeć; frunčeć; šwjerknyć
Přikłady:
- [1] Do komory nawučištaj so chodźić myš a wrobl; přichadźatej tam kóždy zbóžny dźeń trjebaj pjeć króć, najědujetaj so a so wróćataj: Myš šusnje do swojeje dźěry a wrobl furknje do swojeho hnězda. (Nadźija 1913)