kralować

kralować(hornjoserbšćina) wobdźěłać

werb wobdźěłać

wosoba singular dual plural
1. kraluju kralujemoj kralujemy
2. kraluješ kralujetej (-taj) kralujeće
3. kraluje kralujetej kraluja (kraluju)
aspekt ip
transgresiw kralujo, kralujcy, kralowawši
prezensowy particip kralowacy
preteritowy particip kralowany
ł-forma kralował, kralowała, kralowało,
dual: kralowałoj, plural: kralowali (kralowałe)
werbalny substantiw kralowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. kralowach kralowachmoj kralowachmy
2. kralowaše kralowaštej kralowašće
3. kralowaše kralowaštej kralowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. kralujmoj kralujmy
2. kraluj kralujtej (-taj) kralujće
3. kraluj, njech kraluje kralujtej (-taj) njech kraluja (kraluju)

Ortografija

Dźělenje słowow: kra-lo-wać

Wurjekowanje

IPA: kʀalou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne kralowaše je 7x dokładźene, kralowa (móže tež něšto druhe być) 5x.

Přikłady:

[1] Kral a kralowa běštaj hród někotre hodźiny prjedy wopušćiłoj. (Katolski Posoł 1915)
Arnoldowa droha, hórska droha, Fichtowa droha, Jurjowa droha, Hausenowa droha, Kantowa droha, kralowa droha, Lessingowa droha, Lubijska droha, Mättigowa droha, Mathildźina droha, Nouartska droha, Pauli droha (wot Lubijskeje drohi hač k ratarskej šuli), při Tuchorskim kěrchowje, Tuchorska droha, nasypna (Wall-) droha, Wilhelmowa droha. (Katolski Posoł 1915)
Janje, na woprawdźitym róžowym swjedźenju bu mjeno wuzwoleneje z klětki wozjewjene a róžowa kralowa w swjatočnym ćahu do cyrkwje wjedźena. (Katolski Posoł 1915)
A tón šedźiwc k njej tak rěčeše: >>Ow ty jasna w swěći kralowa, 342 c) ZM XL--5D, łopi. (Zejler)
Pyšna lipa serbowska, bóh će škituj, kralowa (Zejler)
Wón jako wóčko nócne ze swětłom kraluje, štož pak chce drěmać sprócne, do spanja kolebje. (Zejler)
A z płomjenja kićow so narodźi spěw, wón wocuć a kraluj, budź wjesela kćěw. (Zejler)
Wón jako wóčko nócne ze swětłom kraluje, štóž pak chce drěmać sprócny, do spanja koleba. (Zejler)
Wałpory tež zeleneje štom so na wsy pozběha, "wokoł' meje dźeja reje, 'wjesołosć je kralowa. (Zejler)
Kiwajće ji powitanje, to je waša kralowa, jeje króny žohnowanje wašu krasnosć přesaha! (Zejler)
Do wutrobow zašćěpjena towaršnosć a radosć je, ä jej' sotra wuswjećena, 'lubosć -- w swěći kraluje. (Zejler)
Z wjeselom wyskaju starši a dźěći: Budź, kralowa, strowa! (Zejler)
Ow lubosć, knježna kralowa, přez twój dych kće tež pusćina! (Zejler)
Kralowa a kral (Alt a bariton) a) Solo -- kralowa. (Zejler)
Kral a kralowa. (Zejler)
Markowski, kral, kralowa -- tercet. (Zejler)
Wón je tón Knjez a kraluje a hrěšnych ludźi wumóže. (Zejler)
Kaž pod njebjom módrym kanja kraluje: Tak po skałach, žłobach z knjezom třěler je. (Zejler)
Chcył tam kralować na kralestwi w radosći, zakonje dawajo serbskemu ludej, zakonik ludej a sebi wšeho, štož skubłuje, zdebi. (Zejler)
Pacholo so mjerzaše, kiž tu meju njekrydźe, "zo njej' holčo jeho 'w rejach kralowa. (Zejler)
Rjana knježna, luboznosće kralowa, njech mój spěw će zwjesela! (Zejler)


Přełožki wobdźěłać