norwegski

norwegski

norwegski (hornjoserbšćina)

adjektiw

kazus	singular f	singular m	singular n	dual	plural
nominatiw	norwegska	norwegski	norwegske	norwegskej (norwegskaj)	norwegske (norwegscy)
genitiw	norwegskeje	norwegskeho	norwegskeho	norwegskeju	norwegskich
datiw	norwegskej	norwegskemu	norwegskemu	norwegskimaj	norwegskim
akuzatiw	norwegsku	norwegski (norwegskeho)	norwegske	norwegskej (norwegskeju)	norwegske (norwegskich)
instrumental	norwegskej	norwegskim	norwegskim	norwegskimaj	norwegskimi
lokatiw	norwegskej	norwegskim	norwegskim	norwegskimaj	norwegskich

adjektiw	norwegski
adwerb	norwegsce abo norwegski

Ortografija

Dźělenje słowow: nor-weg-ski

Semantika

Synonymy:

[1] norwegiski, norski

Přikłady:

[1] Słužobnik pak nam přeradźi, zo ma kejžor nětko prózdniny kaž my a zo wón ze swojej łódźu "Hohenzollern" w norwegskim morju prěki a pódłu jězdźi, zo by so po napinacym kejžorowanju tróšku wokřewił. (Iselt)

:Tam bě mjenujcy němski kejžor pomnik norwegskoho rjeka Fridjofa postajić dał jako dźak za mnohe rjane hodźiny, kotrež je kejžor na swojich pućowanjach w norwegskich krajinach a morjach měł. (Katolski Posoł 1913)

Před někotrymi lětami dósta norwegski germanist a eksperta na polu slědźenja wo Georgu Sauerweinje (našim Juru Surowinje), Oskar Vistdal, list dr. Frida Mětška. (Rozhlad 1991)

Wotwodźene wopřijeća:

norwegšćina = norwegska rěč

Přełožki

hornjoserbski: [1] norwegski

němski: [1] norwegisch