rozćahować
rozćahować
rozćahować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozćahuju | rozćahujemoj | rozćahujemy |
| 2. | rozćahuješ | rozćahujetej (-taj) | rozćahujeće |
| 3. | rozćahuje | rozćahujetej | rozćahuja (rozćahuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozćahujo, rozćahujcy, rozćahowawši |
| prezensowy particip | rozćahowacy |
| preteritowy particip | rozćahowany |
| ł-forma | rozćahował, rozćahowała, rozćahowało, dual: rozćahowałoj, plural: rozćahowali (rozćahowałe) |
| werbalny substantiw | rozćahowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozćahowach | rozćahowachmoj | rozćahowachmy |
| 2. | rozćahowaše | rozćahowaštej | rozćahowašće |
| 3. | rozćahowaše | rozćahowaštej | rozćahowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozćahujmoj | rozćahujmy |
| 2. | rozćahuj | rozćahujtej (-taj) | rozćahujće |
| 3. | rozćahuj, njech rozćahuje | rozćahujtej (-taj) | njech rozćahuja (rozćahuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-ća-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzʧahou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozćahowaše je 3x dokładźene, rozćahowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] rozćahnyć; rozćahać; rózno ćahnyć; rózno ćahać; naćahnyć; naćahować; ćahnyć; ćahać; dlěši činić; dlěši sčinić; do dołhosće ćahnyć; zrozćahać
Přikłady:
- [1] A dokelž do špihelow rady hladam, do tajkich, kiž powjetšuja, rozšěrjeja, rozćahuja, pohladach 122 tež nětko. (Koch)
- Zo njebychu spěwajo kěrluš tak šěroko rozćahowali, je tež tróšku spěšnišo hrał hač běchu to kemšerjo dotal zwučeni. (Rozhlad 1998)
- Rybacy skorža, a tyšni su wšitcy, kotřiž wudu mjetaju do rěki; ći, kotřiž rozćahuja syć po wodźe, zawutla. (Stary zakoń 1973)
- Rězbar rozćahuje měru, rysuje wobrys z pisakom, z nožom wurězuje drjewo na podobiznu a formuje ju z kružidłom. (Stary zakoń 1973)
- Za njej, zlěwa a sprawa, zawostaja rozćahowace so stadło po mjechkim polu stopy. (Krawc)
- A tak so tajke rozćahowanje a skrótšenje wospjetuje, doniž dźěrka hłuboko dosć wuwjerćana njeje. (Šěca)
- Wobhladajće sebi rybjacu waku, hdyž po zemi lěze, kak so wona rozćahuje a zaso skrótši, a kak móže wosebje hłowu jara na kóncojte wućahnyć; z njej tež wona njepřestawajcy do wšěch bokow masa a pyta. (Šěca)
- Tajke seršćiki wona wězo podarmo nima, wone ju dźerža, hdyž so při łaženju rozćahuje a zaso hromadźe sćehnje; jenož z jich pomocu móže wona w swojich dźěrach horje a dele łazyć, by-li wona cyle hładka była, da by so w dźěrje dele sunyła a njeby wjace horje móhła kaž ty, hdyž by će něchtó horjeka do wuhnja nutř tyknył. (Šěca)
- Tu wuhlada na dobo wulki čerwjeny blak wot měsačka k wječoru, kiž so přecy bóle a bóle rozćahowaše, doniž so skónčnje cyle kaž znamjo swjateho křiža njezdaše. (Kašćanski)
- Tu stoješe wulka łódź, a na njej žiwe hibanjo a běhanjo do wšěch stronow; łódźnicy přihotowachu łódź na wujězd do šěrokoho morja, rozćahowachu tawy, wupinachu płachty. (Katolski Posoł 1913)
- Powodźenjo je njepřećelej skoro wjacy škodźało hač Němskim, kotřiž njetrjebaja swoje wójsko nětko tak daloko rozćahować. (Katolski Posoł 1914)
- W hatach a jězorach pak, kotrež so k holi přizamkowachu, rozćahowaše so pomału mhłowina a z potajneho sonjenja w rohodźi wuběrachu so porjadu piskate a bachtate hłosy łysakow, kačkow a dźiwich hus. (Zalěski)
- Z tuteje dźěry stupaše tołsty kur, kotryž so mjez zdónkami chójnow rozćahowaše a wótru žiwicowu wóń wudychaše. (Zalěski)