naćahować
naćahować
naćahować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | naćahuju | naćahujemoj | naćahujemy |
| 2. | naćahuješ | naćahujetej (-taj) | naćahujeće |
| 3. | naćahuje | naćahujetej | naćahuja (naćahuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | naćahujo, naćahujcy, naćahowawši |
| prezensowy particip | naćahowacy |
| preteritowy particip | naćahowany |
| ł-forma | naćahował, naćahowała, naćahowało, dual: naćahowałoj, plural: naćahowali (naćahowałe) |
| werbalny substantiw | naćahowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | naćahowach | naćahowachmoj | naćahowachmy |
| 2. | naćahowaše | naćahowaštej | naćahowašće |
| 3. | naćahowaše | naćahowaštej | naćahowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | naćahujmoj | naćahujmy |
| 2. | naćahuj | naćahujtej (-taj) | naćahujće |
| 3. | naćahuj, njech naćahuje | naćahujtej (-taj) | njech naćahuja (naćahuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
na-ća-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: naʧahou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne naćahowaše je 23x dokładźene, naćahowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] naćahnyć; naćahać; napinać; napjeć; naćahuyć; wupřestrěć; wupřestrěwać; wupřesćěrać; rozćahnyć; rozćahować; ćahnyć; ćahać; poćahnyć; poćahać; poćahować; napinyć; znaćahać
Přikłady:
- [1] Samo ržanu muku chce naćahować z tym, zo je postajiła, zo ma so 10 abo 15% neplaceje muki do njeje měšeć. (Katolski Posoł 1915)
- A z mocu Hańžka naćahuje So horje na křiž k Jězusej, Ji rěka sylzow z wočow płuje, Zo po zdonku so ronja k dnej. (Katolski Posoł 1915)
- Třeći chrobolak pak naćahowaše swoje ćěkadła. (Zejler)
- Chwataj, Motso, lěnje stawy naćahuj (Zejler)
- Liza so při jeho ramjenju pleńčo naćahowaše, šnórčeše kaž kóčka a bě zabyła, zo je z pola poprawom jenož spěšnje raz do kerkow šła. (Krawža)
- Zběha wobě ruce, kaž by so pozběhnyć chcyła, naćahuje so a je wokomik dołho na swój křiwy chribjet zabyła. (Krawža)
- Jako po dospěwanym hłownym kěrlušu na klětku stupich wohladach derje znate, lube, ale jara překwapjene wobliča našich wosadnych, kotřiž započachu šije naćahować a hladać - hač sym to woprawdźe ja na klětcy. (Dobrucky)
- Tež njetrjebachu na sudnistwje móšnje naćahować. (Katolski Posoł 1914)
- Jakub pak hišće dopowobjedował njebě, a hižo zaso bě chory wotućił a so z ruku z łoža naćahowaše. (Ćišinski)
- A lubozna wjeska ze swojimi jabłučinami, i94 krušwinami a slowčinami we wulkich zahrodach ze žiwymi płotami, přez kotrež běštaj drje tež susodam do zahrody skakotałoj a so na lišćakate jabłuko, na bombjelatu krušwu a na módru slowku z pakosćatej ruku naćahowałoj dźěći wšako cuzemu chlěbej całta rěkaju. (Ćišinski)
- A kaž z njewidźomnej ruku pozběhnjena ze stoła poskoči, so z rukomaj naćahowaše a z radostnym hłosom >>Jakubje (Ćišinski)
- Šum a bubot bědźateje wutroby je woćichnyl, měr so po wobliču mika, cuni posměwk wo luboznu, powotewrjenu hubu hraje, z rukomaj so naćahuje, kaž by za někim ze žadosću sahał. (Ćišinski)
- Małaj pachołkaj pak po jstwě na konju hanjataj, piskataj, brunakaj do žitneho woza přahataj, kurom, kačkam a hołbjam sypataj, kruwy do hródźe stajataj, na błyšćaty štomik mjelčo maćerje so naćahujetaj, druhdy tež na so popłačetaj. (Ćišinski)
- A z ručičkomaj naćahuje so na nje bože dźěćatko, a wjesołe so posměwkuje na njebjokrasne swjećatko. (Ćišinski)
- So za pomazku naćahuja a za twarožkom ruki wšě, a piwo z blešow wuklukuja, wšak we žně trubić kóždy wě. (Ćišinski)
- Křidła šěrja wołajcy, běłe šije naćahuja; žołte sebi nohajcy myjo z wody zalětuja. (Ćišinski)
- Žołma skače, žołma juska, k čołmam naćahuje so; z chwatkom spěšnym wjesło pluska k studźenju ješć do wočow. (Ćišinski)
- Tola hdyž so za nimi naćahowaštej, šwikachu jimaj štomowe hałozy mjez woči a sćahowachu so wysoko horje, zo njemóžeštej ani jabłučka dosahnyć. (Nedo)
- Čert bješe pak kožu čisćje renje napisał a poča ju tehodla ze zubami naćahować, zo by hišćen wjacy na nju pisać móhł. (Smoler)
- Ta dama začu něšto mjez łopatkomaj, započa so huzać a ruku podarmo naćahować. (Rozhlad 1992)
- Horje kwětki spěja, njenadźicy samo přez plót hłójčki naćahuja: Barbojte gladiole, georginy, peonije a malwy (kaž kołowokoło) wšěch domčkow w mojej Ukrainje) tak přezjedne tu kćěja, a - njech je kaž je! (Rozhlad 1992)