rozkladować so
rozkladować so
rozkladować so(hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozkladuju | rozkladujemoj | rozkladujemy |
2. | rozkladuješ | rozkladujetej (-taj) | rozkladujeće |
3. | rozkladuje | rozkladujetej | rozkladuja (rozkladuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | rozkladujo, rozkladujcy, rozkladowawši |
prezensowy particip | rozkladowacy |
preteritowy particip | rozkladowany |
ł-forma | rozkladował, rozkladowała, rozkladowało, dual: rozkladowałoj, plural: rozkladowali (rozkladowałe) |
werbalny substantiw | rozkladowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | rozkladowach | rozkladowachmoj | rozkladowachmy |
2. | rozkladowaše | rozkladowaštej | rozkladowašće |
3. | rozkladowaše | rozkladowaštej | rozkladowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | rozkladujmoj | rozkladujmy |
2. | rozkladuj | rozkladujtej (-taj) | rozkladujće |
3. | rozkladuj, njech rozkladuje | rozkladujtej (-taj) | njech rozkladuja (rozkladuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-kla-do-wać so
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzkladou̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozkladowaše je 1x dokładźene, rozkladowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Po wuspěwanju kěrluša powita wón tak bohaće wopytanu zhromadźiznu a rozkladowaše w krótkich słowach nadawk "Jednoty". (Katolski Posoł 1914)
- Něchten jo w diskusiji k wustajeńcy a psednoskoju wobmyslenje wugronił, lěc jo derje, až molar swoje wobraze rozkladujo. (Rozhlad 1992)
- Druhdy mi tež něšto ze šule powěda, a to mi tak rozkładuje, kaž 299 je jim to Bosćij w šuli rozkladował. (Kubašec)