rumunšćina

rumunšćina

rumunšćina (hornjoserbšćina)

substantiw, f

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	rumunšćina	rumunšćinje	rumunšćiny
genitiw	rumunšćiny	rumunšćinow	rumunšćinow
datiw	rumunšćinje	rumunšćinomaj	rumunšćinam
akuzatiw	rumunšćinu	rumunšćinje	rumunšćiny
instrumental	z(e) rumunšćinu	z(e) rumunšćinomaj	z(e) rumunšćinami
lokatiw	po rumunšćinje	po rumunšćinomaj	po rumunšćinach

Ortografija

Dźělenje słowow: ru-mun-šći-na

Semantika

Woznamy:

[1] rumunska rěč

Přikłady:

[1] Po nowšich wobličenjach je wjetšina Europjanow słowjansce rěčaca (286 741 800), sćěhuja romaniske rěče (190 842 600), do kotrychž słušeja mjez druhim francošćina, italšćina, rumunšćina, katalanšćina a hakle na třećim městnje su germaniske rěče (186 748 450), do kotrychž słušeja němčina, jendźelšćina, frizišćina a dalše. (Serbske Nowiny 1999)

Wotwodźene wopřijeća:

rumunšćinar

Přełožki

hornjoserbski: [1] rumunšćina (hsb)

čěski: [1] rumunština (cs) němski: [1] rumänische Sprache (de)