tolerować

wosoba singular dual plural
1. toleruju tolerujemoj tolerujemy
2. toleruješ tolerujetej (-taj) tolerujeće
3. toleruje tolerujetej toleruja (toleruju)
aspekt ip
transgresiw tolerujo, tolerujcy, tolerowawši
prezensowy particip tolerowacy
preteritowy particip tolerowany
ł-forma tolerował, tolerowała, tolerowało,
dual: tolerowałoj, plural: tolerowali (tolerowałe)
werbalny substantiw tolerowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. tolerowach tolerowachmoj tolerowachmy
2. tolerowaše tolerowaštej tolerowašće
3. tolerowaše tolerowaštej tolerowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. tolerujmoj tolerujmy
2. toleruj tolerujtej (-taj) tolerujće
3. toleruj, njech toleruje tolerujtej (-taj) njech toleruja (toleruju)

Ortografija

Dźělenje słowow: to-le-ro-wać

Wurjekowanje

IPA: tɔleʀou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne tolerowaše je 1x dokładźene, tolerowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Wón je jenož njetoleruje, ale je konsekwentnje w swójbnym kubłanju podpěruje. (Rozhlad 1999)
Ma-li Domowina być narodna organizacija Serbow, da dyrbja katolscy Serbja tež měć garantiju, zo smědźa so w njej jako křesćenjo za narodne zaměry zasadźeć a zo su wot njekřesćanow tolerowani a waženi. (Rozhlad 2000)
Zasadźešeli so wón za rěčne wuwiće a z tym za posrědkowanje serbskeje rěče dźěćom a tolerowašeli to druhi partner, spěchowaše to dwurěčnosć. (Rozhlad 1998)
Na mjezyčłowjeskej runinje słuša k tomu, słabosće druhich tolerować abo rozkory na měrliwe wašnje rozrisać. (Protyka 2001)
Z tym dyrbještej tež dalše priwatne prócowanja wo serbske pismowstwo tolerować. (Rozhlad 1993)


Přełožki

wobdźěłać