wjechlować

wjechlować

wjechlować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	wjechluju	wjechlujemoj	wjechlujemy
2.	wjechluješ	wjechlujetej (-taj)	wjechlujeće
3.	wjechluje	wjechlujetej	wjechluja (wjechluju)

aspekt	ip
transgresiw	wjechlujo, wjechlujcy, wjechlowawši
prezensowy particip	wjechlowacy
preteritowy particip	wjechlowany
ł-forma	wjechlował, wjechlowała, wjechlowało, dual: wjechlowałoj, plural: wjechlowali (wjechlowałe)
werbalny substantiw	wjechlowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	wjechlowach	wjechlowachmoj	wjechlowachmy
2.	wjechlowaše	wjechlowaštej	wjechlowašće
3.	wjechlowaše	wjechlowaštej	wjechlowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	wjechlujmoj	wjechlujmy
2.	wjechluj	wjechlujtej (-taj)	wjechlujće
3.	wjechluj, njech wjechluje	wjechlujtej (-taj)	njech wjechluja (wjechluju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wjech-lo-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯ʲeʦhlou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne wjechlowaše je 6x dokładźene, wjechlowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] zwjechlować

Přikłady:

[1] Ale jich njemdrosć ruče so přeměnja do přitulneho wjechlowanja z wopušu a do lizanja, su-li dopóznałe, zo cuzbnik nima złych zamysłow. (Njechorński)

Tež psy wótře blawkajo a z wopušu wjechlujo sobu ćěrjachu. (Njechorński)

Law, słyšo mój směch, hnydom přesta blawkać, přiběža ke mni wjechlujo z wopušku, pokukny hišće jónu tam, hdźež bě so nukl zhubił do dźěry abo hdźež płuwaše w měrje ćeknjena kačka, zablawkny hišće raz -- móhłrjec poł chutnje jenož -- a potom so směješe ze mnu. (Brězan)

Z wobeju stron Nalikec kuchinskeho wokna stejitaj susodaj a wjechlujetaj sej ze swojjmi mlokowymi knižkami wokoło nosow. (Brězan)

Karo zwjertny hłowu, wjechlowaše, tak derje kaž to w graće dźěše, ze swojej cybojtej wopušu a zablawkny. (Brězan)

W zasparnym šumje někotrych prastarych brunych borowicow, jednotliwych čornych šmrěkow a w lochkim wjechlowanju młódnych brězyčkow sonjachu tykowane słomjane chěžki wo zahinje, nuzy a chudobje. (Rozhlad 1992)

Luks hladaše z brunymaj, swěrnymaj wočomaj na Katu a z wulkej wopušu wjechlowaše po sněze, kaž chcył prajić: ">Ale ja tola njekradnu! (Młynkowa)

Zalěze na koleso, wjechlowaše z ruku a zaspěwa w tonje operetoweho spěwarja: ">Božemje! (Młynkowa)

A tón pohonč by sejdźał horjeka (zady Kanecy tam někajka hórka) a nětk su woni to jěli a tam jo tón mój Hans tež ffff z wopušu wjechlował a wjac ćahnył njejo, kónc było. (Ludowi powědarjo 1960)

Woni je trjebać njebudu, Njebudu młóćić, klepotać, wjechlować, přasć, 240 přidružił. (Kubašec)

Na kromje holca z pjatu do žehliweho wuhla stupi njepřeradźi so, ale dyrbi zuby kruće zakusnyć, zo by bolosć zatajiła, Hišće někotre z wjetšich poskakaja, potom z palacymi hałuzami wjechluja a koła wjerća, kaž so to na Wałporu čini, ale jich walčk a jich kiješki a hałuzy su přećeńke a přesuche, po krótkim pohrajkanju rozpadnu, a bórze dźěći, wuskakane a swojeje wohniweje hry syte, do poslednich wuhličkow na wočornjenym blaku łuki zhladuja, Hdyž wječorny zwón zazwoni, je po wohenju, >>Dyrbju dom<<, Hanka rjeknje, žadajo za maćernej chłódnjacej žałbu a wobalku na palacu pjatu, Tež druzy so dopomnja, zo je wulki čas domoj, >>To bě rjenje<<, spokojni konstatuja, Tež Hanka z hłowu nyga, ale lědy sylzy wróćo zdźerži, ii3 Hdyž su so rozešli, wona chromić póčnje, stupajo z lěwej nózku jenož hišće po palcach. (Kubašec)

Činja, kaž bychu sej zapróšenu falu wutřasć chcyłe, wotwjazaja sej ju a zwonka huna wjechluja z njej w powětře, při čimž měšk skradźu do trawy padnyć dadźa. (Kubašec)

Na jeho městnje steješe podobny wohniwy brunač ze swěćatym kožuchom, z wjechlowacej a praskacej wopušu, z kónčojtymaj wušomaj a z dźiwimaj wočomaj, kajkehož běch spicy widźał. (Wornar)

Nadobo so w powětře židźany zwuk roznjese, a nad jeje hłowu wjechlowaše lětaca ryba z křidłomaj. (Cušcyna)

W ruce prućik dźeržo a z nim tam a sem wjechlujo stajnje do dołheje brody bórbotaše. (Protyka 2001)

Wšitcy so wotšminkowachu, so přewoblěkachu, powětr bě połny najwšelakorišich wónjow, a młoda žónska na ławce sedźo swojej noze šěroko wot so tykaše a z rukomaj machajo sej wučerpana powětr wjechlowaše. (Stachowa)

Ta ćmowowłosata holca ze swojim anorakom nad hłowu wjechluje. (Stachowa)

Hawk pak nětko, wućahnywši swój prózdny róh, wyskajo z nim w powětře wjechlowaše, herjekajo ,,Hej, mužowje (Zalěski)

Jan Wjesela so zasmja a praješe, te pčołki wjechluja brodźencu z kołča a dźěłaja chłódny powětr do kołča. (Zalěski)

Přełožki

jendźelski: [1] fan němski: [1] wedeln