worštować
worštować
worštować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | worštuju | worštujemoj | worštujemy |
| 2. | worštuješ | worštujetej (-taj) | worštujeće |
| 3. | worštuje | worštujetej | worštuja (worštuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | worštujo, worštujcy, worštowawši |
| prezensowy particip | worštowacy |
| preteritowy particip | worštowany |
| ł-forma | worštował, worštowała, worštowało, dual: worštowałoj, plural: worštowali (worštowałe) |
| werbalny substantiw | worštowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | worštowach | worštowachmoj | worštowachmy |
| 2. | worštowaše | worštowaštej | worštowašće |
| 3. | worštowaše | worštowaštej | worštowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | worštujmoj | worštujmy |
| 2. | worštuj | worštujtej (-taj) | worštujće |
| 3. | worštuj, njech worštuje | worštujtej (-taj) | njech worštuja (worštuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wor-što-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔʀʃtou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne worštowaše je 3x dokładźene, worštowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zaworštować; zworštować; naworštować; do worštow kłasć; do worštow skłasć; we worštach wotkładować; we worštach zwotkładować; kopić
Přikłady:
- [1] Kóždy bur chcyše jeho na žně měć: hdźež wón worštowaše, tam ležachu snopy kaž zorno w kłósce, přez słomjanu fajmu, kotruž wón natwari, so wobsuny najdźiwiši wichor kaž na mydle. (Brězan)
- Na Mirgorodskim dwórnišću so wagony přihotowachu za přewóz koni a ludźi, pica so worštowaše do wozow, a hawbicy přibiwachu a přiwjazowachu so na platformy. (A. Nawka)
- Pomhachu municiju nosyć, ju worštować a stražować -- často połspicy. (A. Nawka)
- Pola Madoni storčichu naši wojacy na hłuboko worštowany italski nadběh a zastajichu jón. (Katolski Posoł 1917)
- Tak podawaštaj mužej sćicha snop po snopje na wóz, Hanka je mjelčicy worštowaše, jenož na Gustawje, kotryž přejězdźowaše, njebě ničo pytnyć. (Kmjeć, Grojlich)
- Na druhej stronje jeho jako fotowuměłca zajimuje zemja sama w swojej praformje, swojich nadměrnosćach a rozbudźacych worštowanjach na kromje wuhloweje jamy. (Rozhlad 1990)
- Wona worštuje a suwa jednotliwe pakety hromadźe. (Stachowa)
- Za dwaj dnjaj wotlinje so juška; zawari so hišće, daj jej derje přestudźić a lij ju zymnu na banje, kotrež sy do mjeńšich sudobjow worštowała. (Serbski hospodar 1889)