wuwuńć
wuwuńć
wudóńć (hornjoserbšćina)
wobdźěłaćwosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wuwuńdu | wuwuńdźemoj | wuwuńdźemy |
2. | wuwuńdźeš | wuwuńdźetej (-taj) | wuwuńdźeće |
3. | wuwuńdźe | wuwuńdźetej (-taj) | wuwuńdu (wuwuńdźeja) |
aspekt | p |
transgresiw | wuwuńducy, wuwušedši, (wuwušowši) |
prezensowy particip | wuwuńducy |
preteritowy particip | wuwuńdźeny |
ł-forma | wuwušoł, wuwušła, wuwušło, dual: wuwušłoj (-łaj, -łej), plural: wuwušli (wuwušłe) |
werbalny substantiw | - |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wuwuńdźech | wuwuńdźechmoj | wuwuńdźechmy |
2. | wuwuńdźe | wuwuńdźeštej | wuwuńdźešće |
3. | wuwuńdźe | wuwuńdźeštej | wuwuńdźechu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | --- | wuwuńdźmoj | wuwuńdźmy |
2. | wuwuńdź | wuwuńdźtej | wuwuńdźće |
3. | wuwuńdź, njech wuwuńdźe | wuwuńdźtej | njech wuwuńdu (wuwuńdźeja) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-wuńć
Semantika
Woznamy:
- [1] so zhubić; wućeknyć
- [2] wopokazać so; (dobyćersce) wuchadźeć
Dalše wujasnjenja:
- jenož pola Sykory
Synonymy:
- [1] so zhubić; wućeknyć
- [2] wopokazać so; (dobyćersce) wuchadźeć
Přikłady:
- [1] Jeničke tole hišće dopytnych, zo bě ta kulka nimo mojeho syna wuwušła, dokelž móžeše tón přeco w swojim skoku dale běžeć. (Sykora)
- Njech je temu, kajkež zechce być, ale swojemu prawemu sudnikej tónle hajnik zawěsće na nihdy wuwušoł njeje. (Sykora)
- [2] duž je sebi móhł pódla přemyslić, z kajkeje wšeje swojeje nuzy a strachoty su tajcyle mužojo njewobškodźeni a ze wšej u wukrónowani wuwušli. (Sykora)
Přełožki
wobdźěłać
|