zažortować
zažortować
zažortować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zažortuju | zažortujemoj | zažortujemy |
| 2. | zažortuješ | zažortujetej (-taj) | zažortujeće |
| 3. | zažortuje | zažortujetej (-taj) | zažortuja (zažortuju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | zažortujo, zažortujcy, zažortowawši | ||
| prezensowy particip | zažortowacy | ||
| preteritowy particip | zažortowany | ||
| ł-forma | zažortował, zažortowała, zažortowało, dual: zažortowałoj, plural: zažortowali (zažortowałe) | ||
| werbalny substantiw | zažortowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zažortowach | zažortowachmoj | zažortowachmy |
| 2. | zažortowa | zažortowaštej | zažortowašće |
| 3. | zažortowa | zažortowaštej | zažortowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zažortujmoj | zažortujmy |
| 2. | zažortuj | zažortujtej (-taj) | zažortujće |
| 3. | zažortuj, njech zažortuje | zažortujtej (-taj) | njech zažortuja (zažortuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-žor-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: zaʒɔʀtou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zažortowaše je 0x dokładźene, zažortowa (móže tež něšto druhe być) 1x.
Synonymy:
- [1] žortować; požortować; žorty ćěrić; žorty hrać
Přikłady:
- [1] Nětk zažortowa wón do luda ,,To budźe nam šwarna pastwa za woči a zabawa wuběrna. (Zalěski)
- Kónc swěta, sej zažortowa, je z deskami zabity, a te njejsu hišće byli. (Koch)
- Poł hodźiny do swjatoka so započa miholić, tak drobnje a słabje, zo zažortowa wěčnje wjesoła Marja Hantušowa, kotraž nawjedowaše hižo lěta dołho žónsku kolonu: >>Mróčele su přelěnje porjadnje krjepić. (Brězan)
- Tam njeje cyrkwje, ale tež nic korčmy<<, Pětr zažortowa, >>Ty měniš, nic boha a nic djaboła! (Kubašec)
- Pětr tuž čakaše, zo by jemu kantor to wujasnił, podhladujo hišće, zo je sej tón z nim zažortował, Ale potom zhoni, zo tomu woprawdźe tak je, zo je so i04 Koporčanski knjez hižo pola tachantstwa hóršił a žadał, zo so kantorej tute prawo wozmje, dokelž je runje hontwa najwosebniše knjejske prawo, ryćerske rjemjesło, ale tachantstwo -- tehdy pod wulkomyslnym biskopom Lokom stejace -- je knježkowu žadosć wotpokazało. (Kubašec)
- Hač by to Herta tež raz z nimi zažortowała? (Kubašec)
- Druhdy drje sej wěcownje to a tamne wobrěčachu, w přitomnosći druhich tež zažortowachu, ale žaneje wutrobneje zhromadnosće mjez nimi njebě, zabywši někajkeje žortneje zapřisahańcy přećiwo guwernanće abo druhim hrodowskim zastojnikam, wo kajkež je jemu Herta ze zahoritej wotewrjenosću před přichadom młodeju knjezow powědała, Jeho samoho so Herta widźomnje zdalowaše, Wšo bě tak cuze mjez nimi, Wuchadźeše traš wobmjezowanje wobchada wot Krujacecow? (Kubašec)
- To so načakaće", Hanka zažortowa. (Kubašec)
- Jeli so mi to poradźi, budźe snadź něšto rubježnikow mjenje w namjeznych lěsach``, zažortowa, ale mysl bě so jemu cyle chutnje přidała, zo drje z tajkich dundakow a prošerjow, kajcyž tu po wsach chodźa, po času nadpadnicy, pašerjo, paduši a rubježnicy wurostu. (Kubašec)